از نخل بی‌سر آن قدر سرو و صنوبر ساخت            تا عـزّت امـروزۀ ما را مـقـدّر سـاخـت

آوازه‌اش در کوچه و پس کوچه پیچـیده            از خاک مُرده این مسیحا کوهی از زر ساخت

دیـروز دل‌ها تحـت تـأثـیـر کـلامش بود            با منبر خود مـادرانی کاوه‌پرور ساخت

مـیـراث‌دار او بـسـیج چـند میلـیونی‌ست            با میثم و مقداد و حجر و حمزه لشگر ساخت

چـشـمان او دنـبال تـقـریب مـذاهب بـود            از شیعه و سنی برای هم بـرادر ساخت

پیر و جوان بر روی لب الله اکبر داشت            این عارف بالله شهری حیرت‌آور ساخت

دنیا مرید مکـتب "طیب" سرشت اوست            سربازهایی مثل حر پاک و مطهر ساخت

مشکل‌گشای خط شکن‌های دو کوهه شد            با هر دعا راهی برای فتح خیبر ساخت

دامـان او مـهـد تـمـامـیّ شـهـیــدان بـود            صیاد و زین الدین و چمران و هنرور ساخت

در روضه‌های آتـشـین کـوثـری هر بار            آهی کشید از دل جماران را معطر ساخت

ما نه پدرهامان ولی با چـشم خود دیدند            اعجاز روح‌الله یک ایران دیگـر ساخت